سازه‌های تأثیر‌گذار بر زیان‌دهی تعاونی‌های روستایی (مورد مطالعه: تعاونی روستایی امیرکبیر در استان فارس)

درکشور ما شرکت ‌هایتعاونی روستاییجهت بهبود کیفیتزندگیمردم روستا،  افزایشکار، تولید ووضعیتاجتماعی آن ‌ها ایجاد شده،ولیبررسیوضعیتتعاونی‌هادرسطحکشورواستان فارسحاکیاز عدم موفقیتبرخی از آن‌ هادر دستیابی به این هدف است. هدف این پژوهش بررسی سازه ‌های تأثیر‌گذار بر زیان‌دهی تعاونی‌ های روستایی بوده که به صورت آمیخته تبیینی انجام شده است. جامعه مورد بررسی در مرحله کمی این مطالعه، کلیه اعضای تعاونی روستایی امیرکبیر استان فارس (1300 نفر) بودند. تعداد 297 نفر از اعضا با استفاده از روش نمونه‌ گیری تصادفی انتخاب شدند. همچنین، در بخش کیفی با 25 نفر از اعضا تعاونیمصاحبهعمیق انجام شد. ابزار مورد استفاده برای جمع ‌آوری داده‌ های کمی، پرسشنامه بود که روایی صوری آن توسط پانلی از صاحب‌نظران تأیید و برای بررسی پایایی آن نیز آزمون راهنما اجرا شد که آلفای کرونباخ آن بین 0/86ـ0/72 بدست آمد. یافته‌های بخش مطالعه کمی نشان داد که هشت متغیر مسئولیت‌پذیری هیأت مدیره، عملکرد اداره تعاون، آموزش اعضا، خشکسالی، مشارکت اجتماعی، آگاهی از اصول تعاونی، رضایت از هیأت مدیره و اعتماد اجتماعی در مجموع قادرند 61 درصد از تغییرات در متغیر وابسته (زیان‌دهی تعاونی) را پیش ‌بینی کنند. در بخش مطالعه کیفی نیز مشخص شد که هفت عامل محیطی، اقتصادی، اجتماعی، سرمایه انسانی، مدیریتی، حمایتی و آموزشی بر زیان‌دهی تعاونی ‌های روستایی مؤثر بودند. با مقایسه نتایج بدست آمده از بخش کمی و کیفی مشخص شد که برخی عوامل نظیر نا‌رضایتی از عملکرد اداره تعاون، آموزش اعضا، خشکسالی، اعتماد و ضعف مدیریت تعاونی، در هر دو روش جزء عوامل مؤثر بر زیان‌دهی تعاونی‌ها بودند. در نهایت، پیشنهاد می‌ شود بین تعاونی‌ های موفق و زیان‌ده تعامل ایجاد شود تا از تجربیات یکدیگر به صورت بهینه استفاده نمایند.